Dag 3 Het eilandFehmarn verkennen.

Zo’n reis als deze behoeft natuurlijk z’n voorbereidingen. Zo was Gré er in geslaagd om vier identieke bussen te scoren die precies in de bovenkastjes passen. Voor de suiker, koffie, rijst en meel (volgende week een dikke koek). Een van mijn zwakke punten tijdens vakanties is het Ab-van-Pooy-warme-flippen-gevoel met veel boter en suiker. Bij gebrek aan warme flippen vinden we soelaas bij een redelijk surrogaat: Warme Kaiserbrötchen uit de oven. Het vult ’s morgens de camper met een aangename geur en dat geeft me tijdens het lezen van het zoveelste Blendle artikel een gelukzalig gevoel. Tijdens het omdraaien van de digitale pagina’s weet ik op de tast m’n warme “flip” overvloedig te besuikeren vanuit zo’n bus, waarbij ik nauwelijks hoef op te kijken van het scherm. Gewaarschuwd dooreen snik, gevolgd door een met volle mond geproduceerde lach, keek ik verstrooid op en zag ik hoe ik m’n broodje voor de helft reeds had bestrooid met gemalen100% Arabica. Ik ben niet ochtendziek en bovendien een redelijk mens, maar ik mag op z’n minst toch een vorm van waarschuwing verwachten van mijn dierbaar lief bij zo’n slippertje op de vroege morgen.

Niettemin besloten we het voorval snel te vergeten en maakten aanstalten om per fiets het eiland te verkennen. Gré vond het een goed idee om tijdens onze tocht een Lidl aan te doen, omdat door het mooie weer, de voorraad bierblikjes sneller slonk dan gepland. Anders gezegd, de fietstassen moeten mee. Bij het opbinden verbaasde Gré zich over de geringe inhoud die mijn tas nog restte. Ik ben nl gewend om altijd wat nuttige zaken bij me te hebben. De tas werd geleegd en daar lag op de grond een handfietspomp, een bandenreparatie doos, een kleine deken, een paar steeksleutels, een plasticregenjas, een set inbussleutels, een paar wanten (van de afgelopen winter) een eind touw, een tas voor Deen, een waterdicht etui voor de iPhone (als je wilt navigeren), en een grote doek om je handen mee af te vegen. Uit genoemde doek stak een gekleurd stukje plastic. En nét voordat ik het kon verwijderen had Gré het door mij zo lang gezochte zakje paaseitjes (praliné) al te pakken. Gesnapt. Voor de tweede keer binnen een uur grote lol en mocht ik me weer lullig laten uitlachen.

Het eiland is overigens van grote schoonheid, we zijn een paar uur wezen fietsen langs de kust en genoten van het wisselende landschap met de Oostzee constant aan onze rechter zijde. We hebben inmiddels de veerboot gelokaliseerd waar we ons morgenvroeg zullen melden.

De volgende stop is Kopenhagen. Mij benieuwen hoe die zeemeermin er in het echt uitziet..