Dag 10 Van Leksand naar Ytterhogdal

Wanneer je met slechts twee campers op zo’n mooie camperplek staat zoals gisteren het geval was, dan ontkom je er niet aan, elkaar netjes te begroeten. Soms lukt dat spontaan en soms loopt het wat stroperiger. Het helpt in ieder geval wanneer je af en toe buiten je neus laat zien. Onze Duitse buurman echter, had zich goed verstopt met de gordijntjes dicht. Misschien deed ie wel een tukkie.

Toen tegen achten de tv aanging, merkten we aan het beeld dat we al best wat hoog in het noorden zaten. Zoals ik van zoon Alexander heb geleerd, wordt het dan tijd om de LNB knop wat te verdraaien, zodat Astra 3 z’n best kan blijven doen. We toveren de telescoopladder uit het vooronder, de satelliet gaat omhoog en ik klim richting dak om m’n kunstje te doen. Via het afgestelde menu roept Gré de voortgang naar boven zodat ik weer weet dat ik succesvol ben.

Daar komt plots de Duitser aangesneld. De broze oude man houdt de ladder vast. “Wass machen Sie denn da”? Ik leg hem uit wat een LNB kop is en wat je daarmee kan doen. Diep onder de indruk van mijn telescoopladder en technische kennis geeft de Duitser zich bloot. Hij blijkt een erudiete man te zijn. Wijs en belezen. We bespreken in ons hemd de wereldproblematiek en reiken in onze ogen haalbare oplossingen aan.

De inmiddels ondergaande zon zorgt dat de warmte aan het mooie meer overgaat in een koel briesje. Ik breng de Herr op de hoogte van mijn visplannen en bied aan, hem te onderrichten over de verschillende technieken binnen de hengelsport. Ik had immers zoveel kennis opgedaan, dat bij mij nu de behoefte ontstaat, dit met anderen te delen.

De interesse von de Herr lag aber op totaal andere terreinen, zo liet hij mij weten. Er zat dus niets anders op om dan zelf maar de opgestoken theorie in de praktijk te brengen. Met enige schroom zonderde ik mij af. Vissen doe je immers in alle stilte. Toen ik zeker was dat ik niet meer waarneembaar was, bracht het grote moment aan…

Helaas moest ik na zo’n 45 minuten vaststellen dat we een meer hadden uitgekozen waar geen vis in zat. Morgen verder naar het noorden en hopelijk treffen we een meer dat betere kansen biedt. Zal mij benieuwen..