Dag 15 Van Vilhelmina via Storuman naar Lulea en Gammelstaden

Beetje bedroefd nemen we afscheid van deze zonnige droomcamping. Zo mooi gelegen aan dat met drinkwater gevulde meer. Met van die kleine met sparren begroeide eilandjes in de verte. Je waant je in zo’n oude Bounty reclame met die privé steiger voor de camper.

Het gras is er kort geschoren en op plateau’s, staan een stuk of zes geel met wit geschilderde huurhuisjes. Langs het water mag je zelf je ruime plek uitzoeken. Je kan er roeibootjes huren. In het hoofdgebouw, dat er uitziet als een moderne bungalow , bevinden zich verwarmde, compleet ingerichte badkamers van 3 bij 4 meter.

Er staat vlak bij ons een grote houten Sämen tipi. Het soort sauna waarin je met 20 man met je blote sodemieter op een houtblok kan gaan zitten rond een met hout gestookte vuurplaat. Om af te koelen daal je het trapje af bij de steiger, het meer in.

Voorafgaand aan zo’n reis als de onze, spreek je een duidelijke taakverdeling af. Hoort bij de voorbereiding. Zo rijd ik . En dat is heerlijk. Je voelt je als zo’n ouderwetse NZH chauffeur, die aan een groot stuur draait als ie bochten neemt. Het is het leukst, wanneer je je bovenlijf ook meebeweegt tijdens het turen in de buitenspiegels.

Ook zorg ik voor de aan- en afvoer van het drink-, grijs- en zwarte water. De bijrijdster voedt mij. Dat is haar taak. En daartoe zorgen we voor een gevarieerde keuze in spijs en drank. Op deze manier blijft het relatief saaie traject over de E45 toch aangenaam. Onderweg stoppen we af en toe bij een oude klant van me: ICA. Blij te zien dat ze nog steeds marktleider zijn. De Albert Heijn van Zweden.

Onderweg naar Pitea loopt er van alles langs de weg. Een nieuw soort rendier, dassen, eekhoorns en zelfs een kraanvogel. Uiteindelijk vinden we het laatste Zweedse LPG station vanhet noorden. Na wat gegoochel met de juiste nippel weten we de gastank toch te vullen. In de shop zijn we weer verbaasd over het uitgebreide assortiment. Mijn eega deelt gedeeltelijk mijn vreugde wanneer ik weer wat kunstaas scoor dat ik nog niet kende. De meneer bezwoer me dat de vissen hier op zitten te wachten.

Met een leeg toilet en een volle tank zoeken we een plekje voorde nacht in zo’n typisch Sämen dorp, achter de kerk. Net op tijd om de finale van onze handbalploeg op tv op te zoeken. Helaas constateren we dat we buiten het bereik van Astra 3 zijn gekomen. Het thuisfront brengt ons op de hoogte van het marginale verlies. Maar we horen ook we dat we via Astra 1, de finale Juventus Real nog kunnen volgen. Het zou wel eens de laatste tv-dag kunnen zijn, want morgen gaan we, insjallah naar Finland. Zal mij benieuwen..