Dag 21 Van Alta naarTromsö

Afgelopen nacht hoorden we rumoer op de doorgaande weg boven ons. Glurend door de gordijnen zagen we dat er een hele rits met auto’s in file stond. Er was ook een hoop volk op de been. Om geen stijve nek op te lopen zijn we maar weer gaan slapen. Het rumoer hield later ook op.

Na het ontwaken zagen we dat vrachtwagens ons hadden ingesloten. Noorwegen had besloten om onze weg opnieuw te asfalteren. Verkeer werd vakkundig omgeleid en ons liet men in de penarie. Naar boven gelopen trof ik een groepje reflecterende zonnebrillen met omgekeerde base bal petjes. Gelukkig was een enkele kwinkslag voldoende om ze een paar van die 20 tonners te laten verplaatsen. Met een flinke aanloop en wat slipwerk nam ik de steile helling. Hilariteit veranderde in bewondering. Ja mannen, dat is andere koek! We stonden in ieder geval met ons campertje tussen die grote jongens. Het duurde niet lang of de escort service kwam op ons af met uitnodigende zwaailichten. Binnen 10 minuten konden we onze weg vervolgen.

We bleven via de E6 de fjorden volgen. Na een poosje gaf de Garmin een afstand van nog 89 km aan, terwijl een verkeersbord juist 187 km aangaf naar Tromsö. Tijd voor bezinning! Na onderzoek bleek dat de Garmin veerboten accepteerde. We besluiten het met Garmin eens te zijn. We stappen op de boot bij Olderdalen en arriveren half uurtje later in Lyngseidet. We rijden een stukje over de 91 en doen even later nog eens dat kunstje tussen Svensby enBreivikeidet.

We schieten lekker op zo. Alleen constateren we dat bijrijdster weliswaar niets tegen boten heeft of tegen veerboten in het bijzonder, zolang er maar geen golven zijn. En zeker niet tegen de zijkant aanrollend.

Dit noopt tot herziening van routes en schema’s. Het kanverkeren..

Aangekomen in Tromsö treft ons allereerst het ondergrondse wegennet inclusief vele rotondes. Scheelt ze ’s winters natuurlijk een hoop gesneeuwschuif, die Noren. Het is een gezellige stad met authentieke houten winkels tussen moderne optreksels. Een gezellige haven waar alles is gericht op de ontvangst van de beroemde Hurtigruten (Postboot/Cruiseschip). Helaas gaat de houten Domkerk pas weer na het weekend open wegens een restauratie. Vanwege het mooie weer zijn de terrassen allen gezellig vol. De zon schijnt nog steeds uitbundig en de mensenzijn ’s zomers gekleed.

Op de camperplaats treffen we naast ons, weer een gezellige Belg. De goede man heeft voor deze reis ook een “hengelstok” gekocht maar heeft nog nooit gevist. Vindt ze wel lekker en blijkt een goede leerling. We besluiten wat ruimte te maken in onze koelkast. Tenzij we 5 x per week kabeljauw gaan eten, zou ik immers niet meer kunnen vissen. Belg blij, wij blij.

Morgen proberen we zonder boot Senja te bereiken. Het wordt wat puzzelen. Zal mij benieuwen..