Dag 31 Van Levanger naar Trondheim en weer door.

Met een spons met zeep in de regen de camper gewassen. Kwam er als nieuw onder vandaan. Je hoeft nu immers niet na te zemen. De nieuwe jas lekt niet, dus toch nog ergens goed voor. We rijden glimmend over de E6 naarTrondheim. Ondanks de stevige parkeerrestricties vinden we toch een mooie plek bij het centrum met uitzicht op de oude haven. Volhouder wint. Als echte Noren trotseren we de regen en wandelen het centrum in. Nieuwbouw, afgewisseld met oude, mooi gerestaureerde houten huizen. Prachtig, deels in oude stijl gebouwd, overdekt centrum. (wat moeten ze anders ’s winters..) Voelt goed aan. De 150.000 inwoners mogen trots zijn op hun stad.

We wandelen naar de beroemde kathedraal, de Nidarosdomen (Vroeger heette Trondheim Nidaros) ons hoofddoel van vandaag. Na Rome en Santiago de Compostella de meest bezochte pelgrimsplaats van Europa!

Voordat we de kathedraal gaan bezoeken, eerst op zoek naar een goeie bakker. Als je in de regen hebt gewandeld, verdien je wat lekkers. We zitten gezellig aan en naast ons horen we een echtpaar Nederlands praten. Ik draai me om en wens ze beleefd een goede morgen. Blikken verstarren…..wij staren naar hen en zij staren naar ons. We herkennen elkaar, maar het duurt even voordat het kwartje valt. Het zijn familieleden van Gré d’r schoonzuster. We hebben die leuke mensen jaren niet meer gezien en vroeger vaak op verjaardagen ontmoet. Dat wordt bijpraten met lekkere taart in ons midden. Erg gezellig daar in dat Trondheim.

Als we zijn uitgepraat en de taart op is, op weg naar de indrukwekkende kathedraal. De populaire Koning Olav viel in Stiklestad en werd daar begraven in 1030. Hij is later herbegraven in Trondheim. Zijn lichaam was nog in tact en zelfs z’n baard groeide nog. Er gebeurde van alles rond zijn graf. Zieken genazen en al gauw werd over zijn zerk een kerk gebouwd. We zijn onder de indruk van dit grootste middeleeuwse bouwwerk van Noord-Europa.

Er komen hele groepen mensen binnen en gaan zitten op gereserveerde plaatsen vóór het in het middenschip hoog geplaatste, imposante orgel. Hier zijn we goed in. We voegen ons ongegeneerd tussen de anderen. Niemand die het merkt en krijgen vervolgens de mooiste Brandenburger te horen tot nu toe. Wat een kanjer achter die klavieren daar hoog boven ons verheven en nog net zichtbaar. Vooral het voetenwerk was indrukwekkend bij het lage tonen geweld in dit meesterstuk van Bach. En zoals altijd bij dit soort magistrale werken, werden de ogen vochtig bij dit gigantisch mooie orgelspel.

Ooit speelde er in onze jeugd een geweldige Amerikaanse band in Volendam. The Nice. Drie jongens met conservatorium achtergrond. Later bekendonder de naam Emerson, Lake and Palmer. Ze speelden meesterlijk. Thuis bij vriend Tomas napratend, toonde z’n pa triomfantelijk een lp. “Bach” sprak Pa Kraaijer. We hoorden voor het eerst de originele versie van de Brandenburger. Wat wáren onder de indruk. Vandaag zo’n 50 jaar later, kwam dat genietende moment weer even terug.

In het centrum van Trondheim plaatst men vandaag tenten en podia met het oog op 21 juni. Het midzomernacht feest. Zal ongetwijfeld leuk worden, maar voorlopig regent het nog altijd en de komende dagen ook. Wij rijden daarom met de regen mee, verder zuidwaarts op de E6 en eindigen in Oppdal. Daar is het even droog. Wie weet morgen ook. Zal mij benieuwen….